علل خورد شدن دندان و درمان آن

مینای دندان، پوشش سخت و بیرونی دندان های شماست که از قوی ترین مواد در بدن انسان محسوب می شود. اما مقاومت آن با محدودیت هایی همراه است. یک ضربه ی محکم و یا سایش بیش از حد آن می تواند باعث خوردگی و آسیب به دندان ها شود.
دلایل زیادی مینای دندان را در معرض آسیب و خوردگی قرار می دهد که معمول ترین آن ها از قرار زیر است:
1. جویدن مواد خوراکی سخت مانند آب نبات یا یخ
2. سقوط یا تصادفات
3. ضرباتی که در ورزش های رزمی به صورت وارد می شود
و ...

علاوه بر این ها دندان های ضعیف بیشتر از دیگر دندان ها در معرض آسیب هستند. دندان ها به دلایل زیادی ضعیف می شوند:

خوردن بسیاری از غذاهای اسیدی مانند انواع آب میوه ها، قهوه و غذاهای تند می تواند مینای دندان را از بین ببرد و سطح دندان را در معرض آسیب قرار دهد.
ریفلاکس اسید یا سوزش معده، شرایط گوارشی هستند که با وارد شدن اسید معده به دهان، باعث آُسیب زدن به مینای دندان می شود.
اختلالات خوردن و یا مصرف بیش از حد الکل می تواند باعث بالا آوردن و استفراغ مکرر شود که به نوبه ی خود منجر به خوردگی مینا می شود.
شکر، باکتری در دهان تولید می کند که روی مینای دندان تاثیر گذار است.
مینای دندان با گذشت زمان نیز، تحلیل می رود. بعد از 50 سالگی خطر ابتلا به شکستگی و خوردگی دندان بیشتر می شود.

تراشیدگی و خوردگی های دندان را جدی بگیرید. درمان دندان های خورده شده، معمولا به محل، شدت و علائم آن بستگی دارد و در برخی موارد درد شدیدی ایجاد می شود. با این حال که حالت اورژانسی ایجاد نمی کند، به طور قابل توجهی در جویدن تاثیر گذار است. شما باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کرده تا از عفونت و یا آُسیب های بیشتر، جلوگیری کنید.

در صورت شکستگی، دندان پزشک می تواند یکی از اقدامات زیر را برای شما انجام دهد:

چسباندن دندان

اگر قطعه ی جدا شده از دندان را دارید، آن را در یک لیوان شیر قرار دهید تا مرطوب باقی بماند. کلسیم آن را زنده نگاه می دارد. اگر شیر در اختیار ندارید سعی کنید آن را به لثه بچسبانید. سپس بلافاصله به دندان پزشک مراجعه کنید. ممکن است پزشک بتواند آن را روی دندان شما بچسباند.

پیوند یا باندینگ

مواد رزین کامپوزیتی(پلاستیکی) یا پرسلن(لایه های سرامیکی) به سطح دندان چسبیده و شکل می گیرند. نور اشعه ی ماوراء بنفش برای سخت شدن و خشک کردن این مواد استفاده می شود. پس از خشک شدن، شکل گیری بیشتری انجام می شود تا زمانی که دقیقا مناسب دندان شما شود.

روکش پروسلین یا چینی

قبل از اتصال روکش، دندان پزشک شما بخشی از مینا را تخلیه می کند تا فضا برای روکش ایجاد شود. معمولا یک میلی متر از آن را خارج می کنند. پزشک یک قالب از دندان شما تهیه کرده و برای ساخت روکش آن را به آزمایشگاه ارسال می کند. در این مدت ممکن است روکش موقتی روی دندان شما قرار دهد. پس از آماده شدن روکش، آن را به دندان هایتان پیوند خواهد داد.
روکش هایی که از مواد با دوام ایجاد می شوند، می توانند تا حدود 30 سال دوام داشته باشند.

تراش مینای دندان

در حالتی که دندان های شما دچار شکستگی های سطحی می شوند، دندان پزشک بخشی از دندان را تراشیده و یک سطح هموار و مناسب ایجاد می کند.